با صنع تو هر مورچه رازی دارد

با شوق تو هر سوخته سازی دارد

ای خالق ذوالجلال نومید مکن

آن را که به درگهت نیازی دارد

خدایا از ما هر که را بینی معیوب بینی ، هر کر دار بینی همه با تقصیر بینی ، با اینهمه باران رحمت تو باز نایستد و جز گل کرم نروید ، چون با دشمن با چنان پس با دوستان چه اندازه و چه پایان .

الهی این سوز امروز ما درد آمیز است ، نه طاقت بسر بردن نه جای گریز است ، این چه تیغ است که چنین تیز است ، نه جای آرام و نه روی پرهیز است.

الهی چون با خود نگرم و کردار خود بینم گویم از من زار تر کیست ؟ بندگی تو  بینم گویم از من بزرگوار تر کیست ؟

غم کی خورد آنکه شادمانیش توئی

                                     یا کی مرد او که زندگانیش توئی

در نسیه آن جهان کجا دل بندد

                     آنکس که به نقد این جهانیش توئی

در عشق تو من کیم که در منزل من                   

                   از وصل رخت گلی و مد بر گل من

این بس نبود ز عشق تو حاصل من

                  کار آراسته وصل  تو باشد دل من

به نقل از http://eimenrahimi.persianblog.com