علم و اسلام
مقدمه:
پیش از این کوچکترین ذره تشکیل دهنده اجسام را اتم می دانستیم؛ بعداً ذرات ریزتری مثل الکترون و پروتون هم کشف شدند؛ اما دانشمندان امروز عنوان می کنند که خود این ذرات از ذرات ریز تری به نام کوارک تشکیل شده و کوچکترین ذرهای که امروز از آن نام می برند String یا ریسمان می باشد که تحت عنوان String theory مطرح می باشد... حال ببینیم خدا چگونه در قرآن نظریه فوق را بیان کرده که تا به امروز ساده از آن می گذشتیم!!
شرح:
در نظریه ی ریسمان به جای اینکه هر ذره را مستقل در نظر بگیریم به صورت رشته ای پیوسته با شکلهای مختلف درنظر میگیریم (1) که این رشته ها مانند سیمهای گیتار یا طناب در نظر گرفته می شوند با این تفاوت که در فضا شناورند و همیشه در حال حرکت موجی شکل هستند.
حال اگر دو سر طناب را بگیریم و یک حرکت موجی در آن ایجاد کنیم چه چیزی دده می شود؟ مشخصاً همان طناب در حال موج زدن! که اگر در این موج دست ببریم طناب به دست ما گیر میکند و از حرکت می ایستد!
حالا اگر سرعت موج را مرتباً بیشتر کنیم دیدن طناب برای ما سخت تر و سخت تر میشود اما هنوز اگر در این موج دست ببریم طناب به دست ما گیر میکند و از حرکت می ایستد!
ولی اگر سرعت طناب را بسیار بسیار زیاد کنیم مثلاً نوسان این طناب را به 9999999999999999... هرتز برسانیم دیگر اگر دست را به طرف طناب ببریم این طناب 9999999999999999... بار در ثانیه به دست ما برخورد می کند به طوری که ما در پیش روی خود یک دیوار میبینیم چون در این حالت نمی توان بین دامنه های موج این طناب دست برد و سرعت نوسان طناب از سرعت واکنش حواس ما هم فراتر رفته است!!!!
ولی اگر دوباره سرعت کم شود دوباره همان طناب دیده می شود!
این همان چیزیست که در تئوری ریسمانها اتفاق می افتد. با توجه به این مطالب ماهیت هر جسمی از رفتار این ریسمانها حاصل می شود مثلاً:
کوه ، کوه نیست مگر جسمی که خداوند به ریسمانهای(string) تشکیل دهنده ذرات بنیادین آن فرمان حرکت با نوسان بسیار بالا را داده به طوری که چشمان ما خود ریسمانها را دیگر نمی بیند و هیچ جسمی از دامنه موج های این ریسمانها عبور نمیکند!
خدا در سوره النمل- آیه88 در این مورد می فرماید:
وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ
کوهها را مىبینى، و آنها را ساکن و جامد مىپندارى، در حالى که مانند ابر در حرکتند؛ این صنع و آفرینش خداوندى است که همه چیز را متقن آفریده؛ او از کارهایى که شما انجام مىدهید مسلّماً آگاه است!
(1): به نقل از : http://iranphysics.persianblog.com/1385_9_IRANPHYSICS_archive.html
دیگر منابع : http://cph-theory.persiangig.com/L402-nanohasteh.htm
و مباحث علمی جناب آقای دکتر صحافی
مقدمه:
اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ
هیچ معبودى نیست جز خداوند یگانه زنده، که قائم به ذات خویش است، و موجودات دیگر، قائم به او هستند؛ هیچگاه خواب سبک و سنگینى او را فرانمىگیرد؛ [و لحظهاى از تدبیر جهان هستى، غافل نمىماند؛]
شرح:
مطالعات انجام شده حاکی از آن است که حتی رباتها هم مانند باید انسانها مدت زمانی از طول روز را به استراحت اختصاص دهند.
خوابیدن به انسانها کمک می کند تا با نیروی بیشتری روز جدید را آغار کرده و از توانایی بیشتری برای مقابله با مشکلات روزانه زندگ خود برخوردار شوند.
بر این اساس در رباتهایی که که فعالیتهای متناوبی برای آنها تعریف شده است، ربات مورد نظر پس از گذشت مئت زمانی از فعالین باز ایستاده و زمانی را صرف تمرکز بر روی موانع و مشکلات موجود می کند ؛ این توقف به یقین منافع بسیاری را در عملکرد بعدی آن در بر خواهد داشت.
ممکن است یک ربات تمام طول روز را به جستجوی مناظر و حتی عبور از موانع بگذراند ؛ در هنگام شب این ربات فعالیت های روزانه خود را مورد بازنگری قرار داده و طرحی از محیط اطراف را شناسایی می کند.
بنابراین یک ربات در هنگام توقف یا به اصطلاح استراحت شیوه هایی برای را رسیدن به موفقیت مورد بررسی قرار می دهد که سبب می شود روز کاری موفق تری را پیش رو داشته باشد.
منبع : technovelgy.com به نقل از ویژه نامه روزنامه جام جم
مقدمه:
شاید اکثر ما سیر در زمان(مخصوصاً آینده) را یکی از خصوصیات خارق العاده ای می دانیم که گاهی توسط روح انجام میگیرد و کسانی با تزکیه نفس یا کسانی مثل مرتاض های هندی با سختی دادن به خود این کار را انجام می دهند... اما یک تحقیق علمی ثابت کرد که خداوند حکیم مغز ما طوری آفریده که در زمان به جلو میرود اما ما متوجه نیستیم!
شرح:
یک از دانشمندان محقق که روی مغز و عملکرد آن تحقیق می کرد یکی از دوستان خود را که جراح مغز بود متقاعد کرد که بدون اینکه اشکالی پیش آید در یکی از عمل های جراحی او حاضر شده و روی مغز بیمار آزمایشاتی انجام دهد.
در این آزمایش او بوسیله یک سیگنال الکتریکی قسمتی از مغز را که مسئول صدور فرمان حرکت به انگشت دست بود را تحریک کرد و فاصله زمانی اعمال تحریک تا پاسخ دادن انگشت (حرکت کردن) به آن را بارها اندازه گرفت و شاید بعداً هم این آزمایشات را تکرار کرده باشد.
نتیجه آزمایش نشان داد که بین اعمال تحریک مغز تا حرکت کردن دست 0.5 ثانیه اختلاف زمانی وجود دارد! با این حساب ما همیشه و همیشه 0.5 ثانیه از اتفاقات دنیای اطراف خود بی خبریم و زمان مرگ هم 0.5 ثانیه آخر عمر را تجربه نمی کنیم چون وقتی انسان میمیرد در حالی مرده که هنوز تحریکات 0.5 ثانیه قبل به مغزش نرسیده که شاید در این 0.5 ثانیه اتفاق مهمی رخ بدهد و به نظر من این با عل خداوند سازگار نیست!!!
اما آزمایشات بعدی نشان داد که اینگونه نیست؛
بخشی از این آزمایش چنین بو که فرد داوطلب بنا بود که به محض شنیدن صدا یک کلید را فشار دهد و وسایل سنجش و نمایش سیگنالهای مغزی را هم به سر او وصل کردند.
نتیجه آزمایش این بود که از زمانی که مغز مستقیماً تحریک می شود تا زمان پاسخ ماهیچه 0.5 ثانیه طول می کشد ؛ اما از زمانی که مغز به صورت غیر مستقیم(یعنی از طریق حواس و اندام حسی مثل گوش) تحریک می شود بین ایجاد عامل تحریک و پاسخ ماهیچه هیچ فاصله ای وجود ندارد!!!! یعنی 0 ثانیه!!!!
این آزمایشات و مقایسه نتایج آزمایشات مشابه نشان داد که مغز انسان 0.5 ثانیه زودتر اتفاقاتی را که هنوز رخ نداده پیش بینی می کند یعنی مغز ما با عواملی که 0.5 ثانیه بعد اتفاق خواهند افتاد تحریک می شود و دستور لازم را صادر می کند!!!!
فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ
پس بزرگ است خدایى که بهترین آفرینندگان است!